List Pasterski na Adwent A.D. 2024

Szczyt 01.12.2024 A.D.

Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!

,,Spuśćcie nam na ziemskie niwy * Zbawcę z niebios, obłoki: * Świat przez grzechy nieszczęśliwy, * Wołał w nocy głębokiej; * Gdy wśród przekleństwa od Boga * Czart panował, śmierć i trwoga, * A ciężkie przewinienia * Zamkły bramy zbawienia..."

Z dzisiejszym dniem rozpoczynamy Adwent , a z nim nowy rok kościelny. Znikają pełne pienia pieśni kościelne , a w pokutne szaty zdobi się Kościół Boży.

Ewangelie święte stawiają na przed oczy postać Jana Chrzciciela , który z dala od zgiełku i gwaru wielkomiejskiego , na puszczy bosy , odziany w skórę wielbłądzią , żywiąc się miodem leśnym i szarańczą woła głosem wielkim do synów Izraela ale również do ludów świata czyńcie pokutę , proste czyńcie ścieżki Jego bo przed wami Ten , któremu ja niegody jestem rozwiązać rzemyka u trzewika Jego.

Oczekujemy pamiątki Narodzin (25 grudnia) i Objawienia (6 stycznia) Jezusa Chrystusa. Kościół święty przez 4 niedziele przypomina przygotowanie narodu wybranego na przyjście Zbawiciela. Mamy wczuć się w gorące pragnienia, które przenikają cały Stary Testament. Adwentowe teksty liturgiczne w większości zaczerpnięte są z proroka Izajasza. W najtragiczniejszych chwilach narodu wybranego wzywał on do ufnego zdania się na Boga i zapewniał, że nadejdzie oczekiwany Mesjasz, zbawi swój lud i rozciągnie swe panowanie na całą ziemię. Izajasz z taką dokładnością szkicuje dzieło Zbawiciela, że księgę jego nazywa się często «piątą ewangelią». Tajemnica Wcielenia dokonała się w łonie Niepokalanej Dziewicy Maryi. Aby przygotować godne mieszkanie swemu Synowi, Bóg obdarzył Ją pełnią łaski, a Maryja wiernie z tą łaską współdziałała. Jest Ona obrazem Kościoła, który z tęsknotą oczekuje Oblubieńca i z radością Go przyjmuje. Liturgia adwentowa często wspomina przeżycia Matki Bożej związane ze zdarzeniami poprzedzającymi Boże Narodzenie. W Polsce wczesnym rankiem odprawia się Mszę wotywną o Matce Bożej, która powtarza teksty ze środy Suchych Dni Adwentu. Maryja, wierna służebnica Pańska, nosząca pod sercem Boga-Człowieka i obcującą z Nim w modlitwie, jest wzorem przygotowania katolika na nadchodzące święta.

W liturgii adwentowej ciągle rozbrzmiewa okrzyk «Veni — Przyjdź». Kościół wyprasza przyjście Zbawiciela do dusz swoich wiernych, aby przygotować ich na godny obchód pamiątki Bożego Narodzenia i na ostateczne przyjście Pana. Śpiewy dzisiejszej Mszy są wyjęte z psalmu 24, ,,Ku Tobie wznoszę duszę moją, Boże mój, Tobie ufam: niech nie doznam wstydu, niech się nie śmieją ze mnie moi wrogowie. Wszyscy bowiem, co ufają Tobie, wstydu nie doznają."który doskonale wyraża usposobienie duszy w Adwencie. Czujemy naszą nicość i grzeszność i gorąco pragniemy zbawienia. Pragnienia nasze , zwracająca się wprost do Syna Bożego i natarczywie błagająca o nawiedzenie Boże.

A więc wejrzyj łaskawie na nas , o Panie, z wyżyn Twego Nieba I stąp I narodź się ponownie w ubogich stajenkach naszych serc gotowych na Twoje przyjście przez tęsknotę I pokutę.

,,Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym! Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy." Amen (Ps 50,14-15)

Z modlitwą i błogosławieństwem                                                                                 ✠ ks. bp. Marcin Puchała